Ruim een eeuw na de invoering van de leerplichtwet twijfelt niemand meer aan het nut en de noodzaak van goed onderwijs voor ieder kind. Bijna alle kinderen in Nederland gaan vanaf hun vierde jaar vijf dagen per week naar school (verplicht is dat overigens pas vanaf vijf jaar). Hoe anders is dat met de kinderopvang. Discussies over nut en noodzaak verlopen heftig, met name als het gaat om de jongste kinderen.
Na een spectaculaire groei kampt de kinderopvangsector met teruglopende kinderaantallen en een afnemend gebruik in aantal dagdelen per kind. Dat is deels te verklaren door de teruglopende economie, de toenemende werkloosheid en de relatief hoge kosten van kinderopvang. Maar ook sociaal-culturele factoren spelen een belangrijke rol: Nederland als land van het parttime werken hecht grote waarde aan deeltijdwerkende ouders die hun jonge kinderen zoveel mogelijk zelf thuis opvoeden. Anno 2014 kunnen we ons de vraag stellen hoe wenselijk dit systeem is, ook bezien vanuit het belang van de kinderen zelf.
In opdracht van Kinderopvang Humanitas heeft ChildCare International dertien wetenschappers uit binnen- en buitenland gevraagd hun kennis te delen over de ontwikkeling van kinderen gedurende de eerste twaalf levensjaren en hun visie te geven over hoe die het beste gestimuleerd en ondersteund kan worden. Zij hebben meegedacht over de vraag wat hun wetenschappelijke inzichten zouden moeten betekenen voor ouders, de sociale omgeving, kinderopvang en onderwijs. Hen is ook gevraagd welke stappen de komende tien jaar gezet zouden moeten worden – en wie die stappen zou moeten zetten – om te komen tot een stelsel van voorzieningen waarin elk kind, ongeacht zijn achtergrond, zich optimaal kan ontwikkelen. Het resultaat van de interviews en gesprekken is gebundeld in de publicatie Op stap naar 2024.
Prof.dr. Ron Oostdam reflecteerde op het toekomstbeeld dat door de wetenschappers geschetst is. Hoe haalbaar zijn de voorgestelde stappen? Hoe realistisch zijn ze? Wat vraagt het van de politiek, van de beleidsmakers, van de opleidingen, van de ouders, van het werkveld, van de professionals? Wie moet het voortouw nemen en hoe? Zie presentatie.
Kinderopvang Humanitas gaf Anke van Keulen van MUTANT opdracht een pedagogisch kader te schrijven voor pedagogische netwerken waarin kinderopvang, onderwijs, welzijn-, sport-, zorg- en cultuurorganisaties samenwerken ten behoeve van kinderen van 0 – 12 jaar en hun ouders.
Meer informatie in de publicaties Op stap naar 2024 en het Pedagogisch kader voor professionele netwerken onderwijs en kinderopvang (inkijk mogelijk).